başka bir deyişle efendim:
futbol geyikleri arasında, aslında canımı sıkan toplumsal bir olguya vurgu yapmaktı niyetim. Daum'un fener'e son gelişi falan değil, ilk gelişi de değil aslında, beşiktaş'a ikinci gelişinden itibaren, kokain mevzuları yargı süreçlerinde sabitlenmiş biri olarak, toplumsal vitrinimizin baş köşesinde yer bulabilmesini hazmedememiştim hiç... gençlere model oluşturacak bu ortamların dejenere karakterleri barındırmaması gerektiğini düşündüğüm için. bir de buna adam gibi adamlığı öne çıkaran kimliğiyle sportif başarıya rağmen ilkeleri yüzünden zico'nun gönderilmiş olmasının toplumsal değerlerimizde yarattığı erezyon eklenince,. büyük adamlarla avrupa'da yarı final, küçük adamlarla türkiye'de bile şampiyonluk hayal diye haykıran son iki final başarısızlığının öne çıkardığı bu mesajın altını çizmek gerekiyordu sanırım....
