POGOVORKI - ATA SÖZLERİ
Allah dava, ama vıv koşara ne vkarva
Allah veriyor, ama ağıla kapatmıyor.
Na takava glava takıv traş
Böyle başa böyle traş.
Paren kaşa duy.
Ağızını yakan çorbayı üfler.
Ne pitay starilo, ami pitai patilo
Yaşlıya değil, derdi çekene sor.
Koi kakvoto pravi, na nego si go pravi
Kim ne yaparsa, kendisine yapar. (Yapan kendine yapar.)
Koito kopay grob drugimo sam pada v nego
Başkasına mezar kazan içine kendi düşer.
Tarkulilo se gırneto ta si naşlo polupka
Tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş.
Tva şto fırka se sa lapa.
Her kuşun eti yenmez.
Şilo vıv torba ne sedi.
Mızrak çuvala sığmaz.
Na çujd grıb i sto toyagi sa malko
Başkasının sırtına yüz sopa da azdır.
Kruşata ne pada po daleç ot dırvoto
Armut, ağacının uzağa düşmez. (Armut dibine düşer.)
Krivo dırvo se izpraviya, ama kriv çovek se ne opravya.
Eğri ağaç düzelir, ama eğri insan düzelmez.
Nadejdata krepi çoveka .
Ümit insanı canlı tutar.
Vsyaka jaba da si znae göla.
Her kurbağa kendi gölünü bilsin. (Her horoz kendi çöplüğünde öter.)
Prismiyalo se darmon, na reşeto
Elek, kalbura gülmüş.
Ot trın na glog.
Dikenden kaçan, kazığa saplanır.
(rahmie)
