Türkçe > Şiirler

YEN(İ)ZLER

<< < (9/12) > >>

NeYzEn..:

Geç İçimden



Gün gelir anarsın
Günü gelir anlarsın
Gün gelir unutursun
Günü gelir avutursun
Gün gelir ağlarsın
Günü gelir gülersin
Gün gelir bir bir geçer

Ama bir sen....

Bir/sen geçmezsin içimden...

İşte sevgili
Günü geldi;
Sus!...
Ve
Bana hiçbir şey söyleme
Ataşın kor oldu içimde

Vakit geçiyor
Acele et bir tanem
Hadi gel
Geç içimden

Gün(ü) geçmeden...

NeYzEn..


Bülent Kaya

NeYzEn..:

İnan Ki



İnan ki kırılmış bir ayna gibiyim,

İnan ki paramparça, kırık dökük bizim aşkımız,

İnan ki çaresizliğimin, ümitsizliğimin döküntüsüdür

İnan ki şiirleri en hüzünlüsü, en çilelisidir

İnan ki güzelim

İnanır mısın? (ki)

Bu yazdıklarım;

/İnanmayan imansıza latife ve
İnsafsız inançsızca ima/

NeYzEn..


Bülent Kaya

NeYzEn..:

Mona Lisa

Bülent Kaya

//...Yo(k)sun Yeşilim/(Kar)anlık Maviliğimde

Önümde boş bir tuval
Elimde Pamuk Prenses'in saçlarından yapılma bir fırça
Karalıyorum dünyanın en ünlü tablosunu
Bir dokunuşla saçlarından başlayıp
Gök mavisi gözlerinde son bulmak istiyorum ama
Tek fırça darbesi ve
Gök kuşağının muhteşem renkleri bile yetmiyor

Mona'yı çizmeme...

Kızıllığından süzülüyorum gamzelerine doğru
Kelimeler karışıyor kan kırmızısı dudaklarına
Aralıyorum kirpiklerinin siyahından
Yosun yeşili gözlerini
Dalgalar savuruyorum tutam tutam saçlarına
Rüzgârla işliyorum tuvale seni...
İçimdeki kelimeler eksik kalıyor
Kömür karası kaşlarında
Ve renkler sığmıyor renksiz gülüşlerine

Aldığım nefesten soluyorum seni;

Mona Lisa...

/Aşkın şiirini çizmek istiyorum
Göz bebeklerindeki perdeyi indirip
Tek tek fotoğraflarını izleyerek.../

Ve bir şarkı
Bir şiir
Resim

/Mona Lisa'mı çiziyorum/

Tozpembe silikliğinde ararken seni
Siluetin canlandı göz bebeklerimde
Işıltında bulurken sende kaybolmuş kendimi
Sıcaklığında terliyorum kışın ortasında
Çölde Leyla'sını arayan Mecnun gibi
Dağları deliyorum
Ferhat'ın delemediklerini
Ve göçük altında buluyorum kendimi

Şeffaflığına bakar gibi resmine bakıp
Işık hüzmesi gibi aktım gözlerinden
Esrarengiz ve zarif bir gülümseme vardı dudaklarında
Sanki
Tabiatta eşi benzeri yoktur bunun
Sanki
Aşk bana baktı
Ben aşka...

Aşk aşk aşk...

Diye...

Elimde kara kalem yüreğim
Aşkımın tablosunu çiziyorum
Beyaz bir kâğıda bakar gibi
Karanlık maviliğinde...

NeYzEn..




Bülent Kaya

NeYzEn..:

Yalnızlığımın Şiiri



//...Seni kendime ararken
Umutsuzluklar içinde kalakaldım bir köşede...

Ve gelip geçiyorken hayat
Alamadan fikrimi yaşama dair
Farkın da bile değilim yalnızlığımın
Sevgiye aç bedenime
Aşk'tan yoksun yüreğime
Üzerime gelen sıvası çatlamış dört duvara
Sende kaybolan ruhuma
Bitmek bilmeyen tütünümün dumanına
Harfleri silinmiş, eskimiş klavyeme
Ve gün yüzüne hasret
Sararmış sayfalarıma inat
Yazıyorum...

Ne hatırlamak geçmişi
Ne hatırlanacak bir şeyler yapabilmek
Ne silebilmek defterden yazılanları
Ne silinecek isimler bulabilmek için
Ne de yaşamıma paha biçemeyenler için
Yazıyorum...

Ne kimsenin yaşamında benden bir alıntı
Ne kimseden bana fayda
Olsa olsa zarardır insana,
Benim yalnızlığım
Ne varsa kendinde var
Unutma!...
Ne seninki ona,
Ne de onunki sana
Çözümü olmayan yalnızlığa mahkumum
Bilirler ki her yalnız(lık) olan başlı başına bir dünyadır
Yaşamı kendi içine sığdıran
Her dünya başlı başına bir yaşamdır
Oysa bir kişinin yaşamına dolan
Hükümsüzce yalnızlığa mahkumum

Sebebi bile bilinmeyen hüzünlere
Ardı arkası gelmeyen günlere
Asla duyulamayacak olan dost seslere
Sevgiliye ve sevgiye hasret yüreklere sesleniyorum

Yalnızlığımın şiiri dir bu

Kimsesizliğime itafen...

NeYzEn..



Bülent Kaya

NeYzEn..:
şimdilik yeter...

sanırım...

devamı gelecek..

kalın sağlıcakla....

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page

[*] Previous page