Topic: YEN(İ)ZLER

[Greenman]

bugün sevgililer günü
iyi de
her günüm sevgililer...   

[edmund]

Brawo hoca ! (Y)

[daylek]

Sonsuz Umursamalar


Ahraz bedenimin suslarında yankılanır
Söyleyemediklerimin belirtileri...
Yüklenip semerimi aydınlık tohumlarımla
Dönerim su yoluna
Umurunda mı sanki fersiz dimağların
Tekvin ettiği virane yaşamlar da
Lal olmuş kelimeler
İşitememiş ruhlar susku dallarında
Kökleri bir bir sökülüp yanmış ongun kalemler...
Ağmalar gibi düşer gökler diyarından

Nice soluklar
Yığılır birbiri üstüne takatsizce.
Yeniden başlar döngü, nefes alışlar
Zaman susmalarının akımında.

Sonsuz zamanda kendini tekrarlayan
Yeşil tüylü mitosun öyküsüdür bu
Eğreti duruşlara çarpıp dönen
Haykırışlar...
Kaçış arasında düşüşler gerçekleşir
Zambak dallarında
Ağaç gövdelerinde salınır hayat
Kollarından akar düş suları uykuda

Anlatımı yaşar uykulu sabahlarında...

Yazan: Hilal Zaman & Dilek Karaağaç

[Greenman]

iki kişilik bir oda bu
üçüncüye tahammül yok
kafam karıştı
ben varım tamam
yanımdaki de kim
heeey sende kimsin
ne zaman geldik buraya
ne zaman gittim sevmekten
esmer di benim sevdiğim
sen sarışınsın
dalgamı geçiyorsun
bırak beni tutma
ağlayamam ben,gülemem de
gelselerde olur, gelmeselerde
iki kişilik bir oda bu
yanında ki kim belli değil
unuttuklarım da oldu
unutmadıklarımda
beni sevende olmuştur
pek inanmadım söylerken
sevmeyen de olmuştur
ahh işte bu oldu
dedim ya iki kişilik bir oda bu
üçüncüye tahammül yok
kafam karıştı...

[daylek]

SORGULU-YORUM

Zifir zeleni zerk ettiğin
Pomak kan
Damarlarımdan beynime
Sıçrayan lekelerin
İzdüşümlerini ararken
Tarihin sayfalarında rastladığım
Çerven çehrelerin sakladığı sır
İnsanlık mıdır?

Çan, ezan arasında
Çeperlerini yıkmaya çalışan
Küplere sıkışmış
Akışkan ruhların iniltileri
Mübah mıdır?

Sarı saçın arkasında saklı
Alaca gözlerin oturduğu
Beyaz teni
bulamaca çeviren güruhun
yokluk hanesine yazdığı
varlık için,
hak mıdır?
Reva mıdır?   

[Greenman]

yıldız aldım sana bugün
yüzün değil sadece
gülüşün de görülsün
yok yere de sevmemiştim ben
biliyordum
lakin yok tu beni tutan ellerin
kimseye de söylememişsin
ben kavgalar ederken
senin ağlamaklı bir halin vardı
elimi uzatıyordum
sorsam söylemezsin ama
korkuyordun biliyorum
hani bu da dert değil diyorum
ve hala yalnız yürüyorum
soruyorum
sorgulu-yorum
yok mu hayalinde yerim
büyüyemezmiyim...?
sevilemezmiyim...?

[daylek]

YİSRA’EL

Altı köşeli tarih sahnesinin tam ortasında
Yakup’la açıldı perdeler;
Her zamanki cüretkarlığıyla Yisra’el di Tanrıyla güreşe tutuşan.

Kutsandılar…

Musa’nın gözlerinde Menora parlayana kadar
Nil kıyılarında kaderlerine boyun eğerek
piramitlerin sırlarına ortaklık ettiler,
vadedilmiş topraklarla kutsandılar ama
yetmedi  parıldayan Menora. 
Sina’ya vazgeçemedikleri kanlı, kurbanlı altınlarıyla ihanet ettiler,
dünyanın altı köşesine sürüldüler
İhanetin bedelini
esir kamplarında kaybettiklerinin tohumlarını
nefretle, kinle sulayarak ödediler,

kutsandılar…

vadedilmişin ilhakında iki soydu ay gibi tutulan.
bir sizden bir bizden hesabıyla
her adımda bir altın bir kurban önerdiler,
Kutsanmış kinleriyle yürüyerek…

ve bin dokuz yüz kırk sekiz…

durdu zaman…

altmış yıl;
milyonlarca çocuğun,
kırmızı yakıştırılarak avuçlarından kayan
yaşanmamış zamanlarla göz yaşlarında dondu.

Buydu uğruna sayısız can kurban edilen toprakların vadedilmişliği.
Artık Tanrı’nın bile kutsamaz olduğu

Yisra’el

Tarihin sayfalarında…
Donmuş zamanlarda…
çocukların bedenlerinde…
zamanın gözlerinde idi.

Bitti mi?

Hayır…

Kana susamış bedenlerin bir birini
kutsaması bitene kadar

devam edecek…


Dilek Karaağaç

[Greenman]

seni yaşadığım
soykırımdı aşk
dilim ört bas eder kelimeleri
lakin yalanım çıngıraktan ince
söz vardır söyleyince
adam sever
kadın bin düşünür bir der
aşk değil mi ,sen söylemeyince kanayan
yaşlanmış gözlerimde
tanrı ya açmışken ellerimi
bir baktım ki
bir daha satmışsın sen beni...


Ulaş MENLİK

[NeYzEn..]

Seni Düşünürken

Seni düşünürken ,
Karanlık rüyalarımın riyasız seraplarında
Kararsız kaldım uykusuz gecelerimde

Seni içime çekerken
Dumansız sigaramın ateşinde
Düşerken
Düşlerken
Düşle erken
Düş erken
Düşle
Ve Düş...

Sonra bir el;

Sıcağında yanağıma dokun
Gel yüreğimin ucuna kon
Bir buse, öp dudaklarımdan
Bir kırmızı gül ol ve ansızın aç
Bir de sinsi sinsi kana (karış) kalbimin üzerinde

Seni düşünürken ,
Bir aşk sarmaşığı ruhuma dolanır.
Ve deliler gibi sarmaya başlar,
Sardıkça, saçların dalgalanır.
Rüzgarını yüzüme üfler, dudaklarım çatlar
Buz kesilir vücudumda
Dokundukça sızlar yüreğim
Ve yanar gözlerim

Seni düşünürken,

Kimsesiz bir gemi geçer sevdadan yoksun okyanuslarımdan,

//...der dudakların,
Seni düşünürken, kirpiklerini...
Seni düşlerken, ...//

Der dudaklarım...

NeYzEn..



Bülent Kaya

[NeYzEn..]

Seni Düşünürken 2



Seni düşünürken,
Başucumdaki ilk çekildiğimiz
Fotoğrafa dalıp gidiyorum.
Anılarda can çekişip çırpınıyorum
Çıkamıyorum sensizliğin içinden
Ben dur desem de
Saçlarını okşuyor,
Dudaklarına dokunuyorum.
Tutamıyorum, durduramıyorum kendimi.
Bak yine gözlerim nemleniyor.
...Hissediyor musun?
Derken dudaklarım
Gökyüzünde arıyorum seni
Gece ilerliyor
Ay ışığı üstüme çökerken
Gözlerim yine seni arıyor
Sen gidiyorsun
Işığım azalıyor
Gözlerim bebeksiz,
Bedenim gölgemsiz kalıyor.

Hani insanlar konuşmak isterlerde konuşamazlar ya
"Seni özledim bebeğim" der gibi
Bağırmak isterlerde bağıramazlar ya
Bak ve duy:
"Seni düşünüyorum" diye haykırıyorum
Duy sesimi vurdumduymaz
Bende öyleyim işte
Yalnız başıma
Sana bağırmak için
Şiir yazıyorum martıların kanatlarına
Bu şiiri de uçuruyorum semalarına
Hadi tut...
Tutabilirsen avuçlarında

Seni düşünürken,
Yapayalnızım şimdi
Bir ok daha saplanıyor
Martı kanatsız kalıp düşüyor
Senin benden düştüğün gibi
Düşünüyor
Düşlüyor
Ve düşüyorum
İçim yanıyor
Ama sen yoksun içimde

Seni düşlerken,
Kilometrelerce uzakta
Şiir can çekişiyor

//...düş (üyorum)
dedi dudakların,
Resmini izlerken, kirpiklerini, gamzelerini...
Seni düşünürken,
Gidiyor musun?...//

Dedi dudaklarım.

Not: Seni düşünürken, kimsesiz bir gemi geçer sevdadan yoksun okyanuslarımdan...

NeYzEn..



Bülent Kaya

[NeYzEn..]

Geç İçimden



Gün gelir anarsın
Günü gelir anlarsın
Gün gelir unutursun
Günü gelir avutursun
Gün gelir ağlarsın
Günü gelir gülersin
Gün gelir bir bir geçer

Ama bir sen....

Bir/sen geçmezsin içimden...

İşte sevgili
Günü geldi;
Sus!...
Ve
Bana hiçbir şey söyleme
Ataşın kor oldu içimde

Vakit geçiyor
Acele et bir tanem
Hadi gel
Geç içimden

Gün(ü) geçmeden...

NeYzEn..


Bülent Kaya

[NeYzEn..]

İnan Ki



İnan ki kırılmış bir ayna gibiyim,

İnan ki paramparça, kırık dökük bizim aşkımız,

İnan ki çaresizliğimin, ümitsizliğimin döküntüsüdür

İnan ki şiirleri en hüzünlüsü, en çilelisidir

İnan ki güzelim

İnanır mısın? (ki)

Bu yazdıklarım;

/İnanmayan imansıza latife ve
İnsafsız inançsızca ima/

NeYzEn..


Bülent Kaya

[NeYzEn..]

Mona Lisa

Bülent Kaya

//...Yo(k)sun Yeşilim/(Kar)anlık Maviliğimde

Önümde boş bir tuval
Elimde Pamuk Prenses'in saçlarından yapılma bir fırça
Karalıyorum dünyanın en ünlü tablosunu
Bir dokunuşla saçlarından başlayıp
Gök mavisi gözlerinde son bulmak istiyorum ama
Tek fırça darbesi ve
Gök kuşağının muhteşem renkleri bile yetmiyor

Mona'yı çizmeme...

Kızıllığından süzülüyorum gamzelerine doğru
Kelimeler karışıyor kan kırmızısı dudaklarına
Aralıyorum kirpiklerinin siyahından
Yosun yeşili gözlerini
Dalgalar savuruyorum tutam tutam saçlarına
Rüzgârla işliyorum tuvale seni...
İçimdeki kelimeler eksik kalıyor
Kömür karası kaşlarında
Ve renkler sığmıyor renksiz gülüşlerine

Aldığım nefesten soluyorum seni;

Mona Lisa...

/Aşkın şiirini çizmek istiyorum
Göz bebeklerindeki perdeyi indirip
Tek tek fotoğraflarını izleyerek.../

Ve bir şarkı
Bir şiir
Resim

/Mona Lisa'mı çiziyorum/

Tozpembe silikliğinde ararken seni
Siluetin canlandı göz bebeklerimde
Işıltında bulurken sende kaybolmuş kendimi
Sıcaklığında terliyorum kışın ortasında
Çölde Leyla'sını arayan Mecnun gibi
Dağları deliyorum
Ferhat'ın delemediklerini
Ve göçük altında buluyorum kendimi

Şeffaflığına bakar gibi resmine bakıp
Işık hüzmesi gibi aktım gözlerinden
Esrarengiz ve zarif bir gülümseme vardı dudaklarında
Sanki
Tabiatta eşi benzeri yoktur bunun
Sanki
Aşk bana baktı
Ben aşka...

Aşk aşk aşk...

Diye...

Elimde kara kalem yüreğim
Aşkımın tablosunu çiziyorum
Beyaz bir kâğıda bakar gibi
Karanlık maviliğinde...

NeYzEn..




Bülent Kaya

[NeYzEn..]

Yalnızlığımın Şiiri



//...Seni kendime ararken
Umutsuzluklar içinde kalakaldım bir köşede...

Ve gelip geçiyorken hayat
Alamadan fikrimi yaşama dair
Farkın da bile değilim yalnızlığımın
Sevgiye aç bedenime
Aşk'tan yoksun yüreğime
Üzerime gelen sıvası çatlamış dört duvara
Sende kaybolan ruhuma
Bitmek bilmeyen tütünümün dumanına
Harfleri silinmiş, eskimiş klavyeme
Ve gün yüzüne hasret
Sararmış sayfalarıma inat
Yazıyorum...

Ne hatırlamak geçmişi
Ne hatırlanacak bir şeyler yapabilmek
Ne silebilmek defterden yazılanları
Ne silinecek isimler bulabilmek için
Ne de yaşamıma paha biçemeyenler için
Yazıyorum...

Ne kimsenin yaşamında benden bir alıntı
Ne kimseden bana fayda
Olsa olsa zarardır insana,
Benim yalnızlığım
Ne varsa kendinde var
Unutma!...
Ne seninki ona,
Ne de onunki sana
Çözümü olmayan yalnızlığa mahkumum
Bilirler ki her yalnız(lık) olan başlı başına bir dünyadır
Yaşamı kendi içine sığdıran
Her dünya başlı başına bir yaşamdır
Oysa bir kişinin yaşamına dolan
Hükümsüzce yalnızlığa mahkumum

Sebebi bile bilinmeyen hüzünlere
Ardı arkası gelmeyen günlere
Asla duyulamayacak olan dost seslere
Sevgiliye ve sevgiye hasret yüreklere sesleniyorum

Yalnızlığımın şiiri dir bu

Kimsesizliğime itafen...

NeYzEn..



Bülent Kaya

[NeYzEn..]

şimdilik yeter...

sanırım...

devamı gelecek..

kalın sağlıcakla....